Całkowita długość tras kajakowych w obszarze Drawieńskiego Parku Narodowego wynosi 41 km. Czas potrzebny do pokonania całej trasy to około 2 dni. Stopień trudności trasy określa się jako średnio łatwy. Szczegółowy opis trasy udostępniony przez DNP znajduje się pod tym linkiem

Spływ kajakowy na rzece Drawie to fascynująca przygoda, która pozwala na kontakt z dziewiczą przyrodą, relaks w otoczeniu pięknych krajobrazów i doświadczenie spokoju płynącego z kontaktu z wodą. Oto ogólny opis atrakcji spływu na Drawie:

1. Piękne Krajobrazy: Drawa to rzeka płynąca przez malownicze obszary Polski, oferująca uczestnikom spływu różnorodne krajobrazy. Na trasie spływu można napotkać lasy, łąki, a także obszary o dużym bogactwie flory i fauny.
2. Ścieżki Przyrodnicze: W trakcie spływu można napotkać różnorodne ścieżki przyrodnicze, które umożliwiają bliższe poznanie miejscowych ekosystemów. To doskonała okazja do obserwacji ptaków, roślin i innych zwierząt.
3. Bezpieczne Trasy: Trasy spływu na Drawie są zazwyczaj dostosowane do różnych poziomów umiejętności, co sprawia, że są odpowiednie zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych kajakarzy. Przygotowane trasy są zwykle bezpieczne i dobrze oznakowane.
4. Przeszkolenie i Wynajem Sprzętu: Organizatorzy spływów na Drawie często oferują wynajem kajaków, a także zapewniają niezbędne szkolenie z zakresu bezpieczeństwa oraz obsługi sprzętu. To pozwala nawet początkującym na bezpieczne i komfortowe przeżycie tej przygody.
5. Bivouac w Naturze: W trakcie spływu istnieje możliwość noclegu w obozowiskach na brzegu rzeki. To unikalne doświadczenie, które pozwala na bezpośredni kontakt z przyrodą i podziwianie gwiazd w nocnym niebie.
6. Dzikie Zwierzęta: Drawa to obszar bogaty w dziką faunę. Podczas spływu istnieje szansa na obserwację różnorodnych gatunków ptaków, ssaków i innych zwierząt. Warto mieć ze sobą lornetkę i aparat fotograficzny.
7. Kultura i Historia: Drawa to również obszar o bogatej historii i kulturze. W trakcie spływu można napotkać różne miejsca historyczne i ciekawe punkty widokowe, które pozwalają lepiej zrozumieć kontekst regionu.
8. Rekreacja i Wypoczynek: Spływ kajakowy na Drawie to nie tylko przygoda dla miłośników ekstremalnych sportów wodnych, ale także doskonała forma rekreacji i wypoczynku. Cicha i spokojna rzeka sprzyja relaksowi i oderwaniu się od codziennego zgiełku.

Warto pamiętać, że warunki na rzece mogą się różnić w zależności od pory roku, dlatego zawsze warto sprawdzić prognozę pogody i dostosować ekwipunek do warunków panujących na rzece. Spływ na Drawie to niezapomniana przygoda dla wszystkich, którzy pragną połączyć kontakt z przyrodą z aktywnym wypoczynkiem.

Spływ rozpoczyna się obok jeziora Stubnica w gminie Ińsko. Ińsko to gmina miejsko-wiejska, której większa część położona jest na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego. W obrębie gminy znajduje się 10 jezior, z czego największym jest jezioro Ińsko. Topową atrakcją turystyczną gminy jest odbywające się od 50 lat Ińskie Lato Filmowe – festiwal filmowy odbywający się od 1973 co roku w sierpniu w ińskim kinie Morena, w sali Zespołu Szkół w Ińsku im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i w innych przestrzeniach Ińska.

Początek spływu w miejscowości Ciemnik, most drogi Recz – Ińsko. Rzeka prowadzi do jeziora Krzemień (około 2 km).Obok wpływu rzeki rezerwat przyrody Krzemieńskie Źródła.

Wpływ na jezioro Krzemień (90,9 m n.p.m.). Po około 1 km wypływ z jeziora wypływ Iny z jeziora po wschodniej stronie. Kilometr dalej znajduje się kąpielisko wiejskie.

Trasa biegnie przez tereny gminy Dobrzany, miejsko-wiejskiej gminy, której historia datowana jest na XII wiek n.e. Gmina leży na Pojezierzu Ińskim. Wschodnia część gminy położona jest na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego. Wchodzące w skład gminy cztery jeziora: Krzemień, Dolice, Sierakowo i Okole posiadają drugą klasę czystości wód. Gmina posiada nowoczesną oczyszczalnię ścieków. Lasy i czyste jeziora są jej atutem, zachęcają do rozwoju turystyki i bazy wypoczynkowej. Przez gminę przepływa dostępna dla kajaków rzeka Pęzinka.

Przez gminę Dobrzany prowadzą dwa szlaki turystyczne:

• Szlak Hetmana Stefana Czarnieckiego,

• Szlak „Wzniesienia Moreny Czołowej”

Po 5 km trasa wiodąca głównie przez lasy dociera do jeziora Bytowo.

Przepływając przez jezioro Bytowo mijamy pałac w Bytowie odbudowany z ruin i udostępniony do zwiedzania.

Wypływając z jeziora rzeka płynie przez las (4 km) do miejscowości Rybaki (przepływamy pod mostem) – w miejscowości klimatyczna restauracja „Młyn w dolinie Iny” w odrestaurowanym młynie

Trasa przebiega następnie (1 km.) pod mostem kolejowym linii Stargard – Kalisz Pomorski.

Następny przystanek – miasto Recz. Rzeka prowadzi nurt po zachodniej stronie miasta (od mostu kolejowego do wiaduktu pod S 10 (ok.2 km.)

Miasto Recz miasto liczące około 3 tys. mieszkańców o bogatej historii i wielu ciekawych zabytkach – w tym kościoła pw. Chrystusa Króla z wieżą charakterystyczną dla budowli Krzyżaków oraz pozostałości murów obronnych, które zachowały się w całym zarysie miasta. Miasto zostało zniszczone w ponad 70% podczas bitwy czołgów, która odbyła się tu zimą 1945 r.

Przepływamy pod mostem drogi nr S10 Szczecin – Bydgoszcz.

Wpływamy do gminy Suchań. Gmina leży na Równinie Nowogardzkiej i Pojezierzu Ińskim. Południową granicę gminy wyznacza dostępna dla kajaków rzeka Ina, a przez Suchań przepływa jej dopływ, Rzeczyca. Tereny leśne zajmują 13% powierzchni gminy, a użytki rolne 77%.

W Żukowie znajduje się stadnina koni, która dysponuje ukrytą ujeżdżalnią koni umożliwiającą jazdę konną w okresie zimowym. Ośrodek Jeździectwa Konnego w Żukowie dysponuje ponad setką koni sportowych. Posiada zaplecze noclegowe i rekreacyjne. Na terenie gminy znajduje się Jezioro Wapnickie o pow.62,5 ha i Jezioro Sierakowskie o pow. 65 ha, które głównie pełnią funkcję rybacką. Oba jeziora posiadają zaplecze noclegowe z wypożyczalnią sprzętu pływackiego.

Trasa wiedzie od Recza (11 km) w odkrytym terenie. Po przepłynięciu pod mostem na drodze 160 (Suchań – Dolice) docieramy do tamy na rzece Ina (300 metrów od mostu).

Rzeka meandruje wśród pól docierając do (14 km) ruin zamku w Krępcewie. Krępcewo położone jest w gminie Dolice.

Gmina Dolice jest gminą o bogatej przeszłości historycznej. Badania archeologiczne potwierdziły występowanie rozległych cmentarzysk kurhanowych i towarzyszących im śladów osad, należących do tzw. kultury łużyckiej (1300-400 lat p.n.e.). Zachowane stanowiska archeologiczne:

• Megalit sprzed 5 tys. lat, z młodszej epoki kamienia (neolitu), pozostałość po kulturze pucharów lejkowatych;

• Ślady osad z okresu rzymskiego starszego i wczesnego średniowiecza;

• Grodzisko słowiańskie z XIII wieku założone na miejscu osady z okresu rzymskiego starszego (I–II w. n.e.) i wczesnego średniowiecza (VI–XI w. n.e.). Było ono siedzibą administracji w obrębie wielkiej posiadłości feudalnej cystersów z Kołbacza. Odgrywało ważną rolę punktu strażniczo-militarnego w czasie licznych walk pogranicznych, które toczyły się w XIII i XIV w. pomiędzy książętami pomorskimi, a margrabiami brandenburskimi. W pobliżu grodu powstał folwark cystersów oraz wieś, wzmiankowana w źródłach pisanych już w 1282 roku przy okazji potwierdzania posiadanych już wcześniej dóbr przez cystersów kołbackich.

Szczegółowy opis atrakcji archeologicznych Dolic znajdziecie tutaj. Obecnie na terenie gminy budowany jest skansen neolityczny przedstawiający rekonstrukcję grobowca.

Po 4 km rzeka dociera do mostu na rzece łączącego drogi lokalne, po następnych 3 km rzeka dociera do wiaduktu drogi S10 – obwodnicy południowej miasta Stargard. Rzeka wpływa do dawnego miasta portowego Stargard. Po następnych 3 km i minięciu 3 mostów rzeka dociera do obrębu Starego Miasta, wzdłuż zabytkowych murów obronnych i baszt, z widokiem na zabytki gotyku znajdujące się na stargardzkiej starówce.

Po przepłynięciu 500 metrów wzdłuż murów docieramy do zabytkowego jazu na rzece, gdzie będzie konieczność przenoski kajaków.

Po przepłynięciu pod dwoma mostami wypływamy z miasta (3 km) w okolice wsi Klępino a następnie przepływając pod mostem na ulicy Sportowej (2 km) mijamy Lubowo.

Po przepłynięciu 400 m docieramy do zabytkowego, stalowego mostu wąskotorówki. Rzeka silnie meandrując wśród zróżnicowanego terenu lasów i łąk około 5 km do wsi Smoglice. Po 3 km nadal silnie meandrując rzeka dociera do miejscowości Poczernin, gdzie przepływa pod mostem łączącym Poczernin z trasą Stargard – Goleniów.

Po 8 km rzeka dociera do mostu za miejscowością Sowno. Dużą atrakcją miejscowości Sowno jest ołtarz kościoła w Sownie.

Za mostem znajduje się pole biwakowe dla kajakarzy z przygotowanym miejscem na ognisko oraz zadaszona wiatą.

Rzeka przepływa pod mostem drogi 142 następnie płynie do miejscowości Łęsko (5 km). Przed mostem miejsce dla kajakarzy z zadaszoną wiatą. Po wschodniej stronie, w odległości 100 m od rzeki – wieża widokowa.

Po 3 km docieramy do punktu widokowego Góra Lotnika po zachodniej stronie rzeki i ścieżki edukacyjnej „Uroki doliny Iny” po wschodniej stronie. W odległości 200 m po minięciu wschodniego dopływu znajduje się punkt widokowy „Rozlewisko Iny”. Po 800 m znajdziemy się w rezerwacie przyrody Królewskie Źródło.

Po 3 km trasa zbliża się do miasta Goleniów. Rzeka przepływa przez całe miasto (około 9 km) wypływając po zachodniej stronie miasta pod wiaduktem na trasie S3.

Po 3 km rzeka przepływa pod mostem. Obok mostu miejsce postojowe z wiatą dla kajakarzy

Po 2,5 km Ina wpływa do Odry Zachodniej. Po prawej nie istniejąca miejscowość Kolonia Kamieńska – idealne miejsce na postój i biwak. W odległości około 7 km po lewej – plaża w Inoujściu i betonowiec – zbudowany z żelbetu tankowiec zbudowany przez Niemców w czasie II wojny światowej.

Szlak kajakowy rzeki Płoni liczy 65 km długości i zaczyna się w Niepłocku, osadzie założonej przez cystersów w XIII w. Pozostałością po cystersach jest dwór ryglowy, odrestaurowany po zniszczeniach w czasie II wojnie światowej.

Trasa znajduje się na terenie Barlinecko-Gorzowskiego Parku Krajobrazowego. Płonia płynie wąskim korytem w dolinie o szerokości 0,5 do 1 km, terenem łąkowym z kępami drzew (olchy) i krzaków (czarny bez).

Przepływamy pod mostem na drodze Laskówko – Jagów (w Jagowie znajduje się opuszczony pałac wczesnobarokowy). Niedaleko granica parku.

Przepływamy pod mostem na drodze Płońsko – Warszyno. W Warszynie (gmina Dolice) znajduje się pałac z początku XX w.

Mijamy wieś Przywodzie (wieś 300 m od prawego brzegu).

Wpływamy na jezioro Płoń

Jezioro Płoń (16,1 m n.p.m., powierzchnia 738,5 ha, maksymalna głębokość 4,5 m, długość do 6,7 km, szerokość do 1,6 km, rozwinięcie linii brzegowej niewielkie). Jezioro rynnowe, położone w kierunku północno-zachodnim Szeroki pas trzcin i muliste dno czynią brzegi niedostępnymi. Najbardziej dostępna do biwakowania jest północno – zachodnia część brzegów Plaża w Żukowie (okolica wsi Żuków – Karsko). Można też zatrzymać się na odpoczynek na lewo od ujścia rzeki przy osadzie Czartowo oraz w połowie jeziora (Kluki, Oćwieka). W Żukowie historyczną atrakcją jest pałac w Żukowie, zachowana w niezłym stanie siedziba rodu von Schöning.

Jezioro płoń leży w gminie Przelewice, obfitującej w liczne atrakcje turystyczne z których najważniejszy to Ogród Dendrologiczny w Przelewicach (6 km od wsi Kluki) założony w 1923 r. przez Conrada Borsiga, ówczesnego właściciela wsi. Park o powierzchni 22 ha zaliczany jest do najwartościowszych placówek dendrologicznych w Polsce. Wyróżnia się dużymi kolekcjami drzew i krzewów. Występują tutaj prawie wszystkie gatunki iglaste, które można uprawiać w naszym klimacie. Do osobliwości w ogrodzie należą: dawidia chińska, świerk tygrysi, świerk Brewera, świerk Wilsona, klon kosmaty, sosna drobnokwiatowa. Rosną tutaj takie egzotyczne drzewa jak: bambusy, cedry, drzewa mamutowe i figowe. Żyzne gleby i dobre warunki fitoklimatyczne i mikroklimatyczne sprzyjają uprawie roślin obcego pochodzenia.

Wypływamy z jeziora po przepłynięciu wzdłuż jeziora Płoń. Rzeka płynie wśród pól, po drodze przepływamy pod mostem na drodze 106, obok miejscowości Okunica.

Na tym odcinku trasa przebiega przez tereny gminy Warnice, rolniczej gminy położonej przy jeziorze Miedwie. Dużą atrakcją gminy są rezerwaty przyrody znajdujące się w gminie: stepowy rezerwat przyrody „Brodogóry” oraz bagienny rezerwat „Stary Przylep”

Szlak przechodzi przez tereny Gminy Pyrzyce, gminy o bogatym dziedzictwie historycznym, sięgającym IX wieku n.e. kiedy to te tereny zamieszkane były przez plemię Pyrzyczan. W Pyrzycach zachowały się liczne zabytki pokazujące bogactwo i znaczenie Pyrzyc w średniowieczu w tym mury obronne, kościół pw. Św. Maurycego,. W pobliżu ujścia rzeki Płoni do jeziora Miedwie znajduje się miejscowość Czernice w której znajduje się dwór należący do dawnych właścicieli wsi. Na cmentarzu położonym na stromym wzniesieniu terenu na północ od osady, w jego centrum znajduje się grobowiec rodziny Haack – właścicieli majątku.

Po przepłynięciu około 2 km rzeka wpływa do jeziora Miedwie.

Jezioro Miedwie – piąte co do wielkości jezioro w Polsce (14,0 m n.p.m, pow. całkowita 3491,0 ha, maksymalna głębokość 43,8 m (kryptodepresja – dno jeziora stanowi najniżej położony punkt w Polsce!), długość 16,2 km, szerokość do 3,2 km)

Wpływając na jezioro Miedwie docieramy do Gminy Stargard, gminy wiejskiej otaczającej miasto Stargard. Zarówno gmina Stargard jak i miasto Stargard obfitują w zabytki i atrakcje przyrodnicze.

Na terenie gminy Stargard znajdują się m.in.

• Kamienny kościół pw. św. Piotra i Pawła w Grzędzicach z piętnastowiecznymi polichromiami, unikatowymi i najstarszymi na Pomorzu Zachodnim.

• zamek w Pęzinie

• Kościół św. Marii Magdaleny w Sownie

• Neorenesansowy pałac w Koszewku wzniesiony w XIX wieku, przebudowany w 1922 roku. Był siedzibą junkierską wzniesioną w wianie przyszłemu feldmarszałkowi II Rzeszy Friedrichowi Paulusowi przez jego żonę Benitę.

• Pałac w Koszewie. Do 1945 był własnością hitlerowskiego feldmarszałka Friedricha Paulusa.

Nad jeziorem jest wiele ośrodków wypoczynkowych z wypożyczalniami sprzętu wodnego i kąpieliska – Wierzchląd, Koszewko i Koszewo w gminie Stargard, Wierzbno oraz położone nad bagnami Turze w gminie Pyrzyce, Żelewo w gminie Stare Czarnowo oraz Kunowo, Jęczydół, Morzyczyn i Zieleniewo w gminie Kobylanka.

Gmina Kobylanka to gmina o turystycznym charakterze rozlokowana nad jeziorem Miedwie. Dużą atrakcją gminy jest infrastruktura turystyczna obejmująca promenadę, amfiteatr oraz bazę gastronomiczno-hotelową zlokalizowaną nad jeziorem. Do atrakcji historycznych gminy należy zabytkowy kościół w Kunowie oraz torpedownia z czasów II wojny światowej.

Jezioro Miedwie jest połączone z jeziorem Będgoszcz przez Kanał Ostrowica. Jezioro Będgoszcz jest położone na terenie Równiny Pyrzycko – Stargardzkiej, w powiecie pyrzyckim, na pograniczu trzech gmin: Stare Czarnowo, Bielice i Pyrzyce. Znajduje się na zachód od Jeziora Miedwie. Gmina Bielice to gmina rolnicza. Przez wieś Babinek położoną w północnej części prowadzi czerwony szlak turystyczny „Przez Trawiastą Buczynę. Interesującym zabytkiem jest pałac w Swochowie.

Z gminą Bielice graniczy gmina Kozielice. Podobnie jak inne gminy powiatu pyrzyckiego, Kozielice jest gminą typowo rolniczą. Lasy znajdują się tylko w jej południowo-wschodniej części. Przez południową część prowadzi niebieski szlak turystyczny „Pojezierza Myśliborskiego”. Tereny leśne zajmują 12% powierzchni gminy, a użytki rolne 73%.

Wypływ z jeziora Miedwie.

Wypływ rzeki z jeziora Miedwie znajduje się pośrodku zachodniego brzegu jeziora przed wyraźnym półwyspem, naprzeciw Koszewka. Płynąc z Morzyczyna na południe (wtedy wypływ będzie znajdował się za półwyspem) mijamy Jęczydół, pozostałość niemieckiej torpedowni, ujęcie wody w Żelewie i wieś Żelewo. Oba miejsca są dogodnym początkiem jedno- lub dwudniowych spływów w okolicach Szczecina.

Wypływając z jeziora Miedwie wpływamy (po przepłynięciu około 800 metrów) na jezioro Żelewko..

Płyniemy w stronę Kołbacza (około 2,5 km.)

Wpływając do wsi Żelewo wpływamy na teren Gminy Stare Czarnowo. Gmina leży na Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej oraz w obrębie Puszczy Bukowej i Szczecińskiego Parku Krajobrazowego. Najbogatszą w zabytki miejscowością na terenie gminy jest Kołbacz. Najcenniejszym skupiskiem zabytków w Kołbaczu jest opactwo cysterskie z XIII w.

J. Żelewo (Żelewko) – 13,8 m n.p.m., powierzchnia 75,0 ha, głębokość maksymalna 6,5 m, długość 2,3 km, szerokość do 500 m. Dalsza trasa biegnie przez jezioro Żelewko – wypływ rzeki Płoni znajduje się po zachodniej stronie około 1,5 km od wpływu rzeki do J. Płonno.

J. Płonno (13,6 m n.p.m., powierzchnia 9,5 ha, maksymalna głębokość 3,2 m, długość 1200 m, szerokość do 200 m). Zwęża się i w pobliżu wsi Kołbacz przechodzi w koryto rzeki.

W pobliżu wypływu Płoni z jeziora; grodzisko z X-XIII w. Dopływamy do Kołbacza. Płyniemy pod mostem na drodze 120 (Kołbacz – Kobylanka) do Jezierzyc (3 km).

SZCZECIN-JEZIERZYCE, trzymając się lewej (zachodniej) strony dopływamy do most na ul. Mostowej. Przed nim znajdują się dwóch stawów: Cysterskiego i Klasztornego.

LSZCZECIN-STRUGA, most drogi nr 10 Szczecin-Bydgoszcz (Szosa Stargardzka). Przed mostem na lewym brzegu znajdują się tereny byłej Fabryki Kontenerów UNIKON. W osadzie założono w 1528 r. pierwszą na Pomorzu Zachodnim papiernię. Tu – pierwsze na terenie miasta Szczecina przenoszenie kajaków.

Około 4 km za mostem na S10 miejsce biwakowe – wysoki, piaszczysty brzeg i płytka woda umożliwiają zorganizowanie biwaku dla niewielkiej grupy. Po 800 metrach po prawej stronie kolejne miejsce biwakowe.

Rzeka meandruje zbliżając się do drogi Szczecin – Goleniów (S3). Po minięciu wiaduktu na S3 (po około 600 metrach) dopływamy do parku leśnego Szczecin Dąbie – idealnego miejsca na biwak (zwłaszcza latem)

Po 2 kilometrach przepływamy pod mostem kolejowym. Po 500 m konieczność przeniesienia kajaków przez jaz dawnego młyna Rudnik przy Stawie Bobrowym, mostek. Trudne wyjście z wody na stromy brzeg kanału; przenoska na odległość ok. 30 m. Po 150 m jaz dawnego młyna Rogownik z mostem; wychodzimy na prawy brzeg przed betonowym nabrzeżem i przenosimy kajaki na odległość około 80 m.

Most ul. A. Krzywoń, z prawej strony kościół – ostatnie przenoszenie kajaków

Ujście Płoni do J. Dąbie Małe.

Jezioro Dąbie jest jeziorem deltowym, leżącym na wysokości 0,1 m n.p.m. w Dolinie Dolnej Odry, powstałym z dawnej zatoki Zalewu Szczecińskiego. Posiada powierzchnię 5600 ha, długość 15 km, szerokość przeciętnie 3,5 km, maksymalną głębokość 4,2 m. Brzegi jeziora są niskie, podmokłe i zatorfione. Przez Dąbie przebiega wschodnia odnoga rzeki Odry, zwana Regalicą. Dzięki kanałom łączącym główny nurt Odry z Dąbiem powstało kilka wysp, z których największe: Dębina (516 ha), Czarnołęka (270 ha), Mienia i Mewia Łacha włączono w system żeglugowy portu szczecińskiego. Nad południowym brzegiem jeziora w Dąbiu przy ul. Przestrzennej i Żaglowej zostały zlokalizowane główne przystanie i ośrodki wodne Szczecina gdzie można zakończyć spływ.